Bron LINDA.NL | Michelle van der Molen
Marlies de Groot (39) is moeder van Sophia (6), die epilepsie heeft. Om uit te leggen wat dit eigenlijk betekent – voor Sophia zelf, maar ook voor anderen – schrijven ze samen een (kinder)boek.
Epilepsie
Epilepsie is Marlies niet onbekend. Zelf heeft ze als kind jeugdepilepsie gehad, net als haar moeder. “Halverwege mijn zwangerschap wist ik dat ik een dochter verwachtte, dus vanaf toen heb ik er al rekening mee gehouden.”
Maar na anderhalf jaar is er (gelukkig) nog niks gebeurd. “Wij dachten: wat een mazzel. Tot ze bijna twee was en ik haar om elf uur ’s avonds in haar bedje vond. Ik heb zelf epilepsie gehad, werk in de zorg, en toch herkende ik het niet. Ze liep helemaal blauw aan. Terwijl mijn man 112 belde, hield ik haar op de kop, omdat ik bang was dat ze stikte.”
Medicijnen
Bij de Eerste Hulp krijgen ze te horen dat het waarschijnlijk om een koortsstuip gaat. Als Sophia er nog eentje krijgt, wordt hetzelfde beweerd. Na meerdere keren plannen de artsen een EEG. “Voor haar eerste onderzoek had ze drie aanvallen binnen vijf uur. Toch bleven ze het uitzonderlijke koortsstuipen noemen.”
Marlies dringt aan op verder onderzoek en benoemt dat ze zelf epilepsie heeft gehad. Sophia krijgt een EEG terwijl ze slaapt. Dan worden Marlies’ vermoedens inderdaad bevestigd. Epilepsie. “Mijn moeder en ik hadden als kind geen medicijnen nodig, op noodmedicatie na. Sophia wel. Ze kreeg steeds meer aanvallen, die haar hersenen zouden kunnen aantasten. En dat blijft lastig.”
Lees het hele artikel op LINDA.NL.