In dit boek lees je over Pinkie (een poes), die het verhaal van Sophia beleeft. Sophia was twee jaar toen de dokter vertelde dat ze epilepsie had. Voor haar zesde verjaardag had ze één wens: geen epilepsie meer. Toen ze begreep waarom dit niet kon, besloot ze dat ze geld in wilde zamelen voor onderzoek naar epilepsie. Tijdens het nadenken over een actie, bedacht Sophia dat ze samen met mama een kinderboek wilde schrijven. Een kinderboek over epilepsie, zodat andere kinderen met epilepsie zich erin kunnen herkennen en zich minder eenzaam voelen. En de opbrengst van de verkoop moest dan gebruikt worden voor onderzoek.
Mogelijk herken jij jezelf in Pinkie, misschien een beetje of helemaal niet. Dat maakt niet uit. Achter in het boek staan een aantal vragen. We hopen dat kinderen met epilepsie met behulp van die vragen hun verhaal gaan vertellen. Want geen enkel epilepsieverhaal is gelijk, maar ieder verhaal mag gehoord worden.